قیاس و ارتجاع
مقایسهی حکومت امریکا با فرعون، آنگونه که این روزها در افواه سیاسی کشور شنیده میشود، قیاسی درست و بهجاست.تمامی ویژهگیهای حکمرانی به سبک فرعون و اطرافیانش، در هیأت حاکمهی رژیم امریکا دیده میشود.
فرعونیان، سیاههای از رفتارهای ظالمانه[1] در سابقهی حکومت خود داشتند و به انحاء مختلف، مردمانی بیگناه را به استضعاف[2] میکشاندند و گروهی فاسق را به نعمت و مکنت میرساندند و مستضعان را مورد آزار و عذاب قرار میدادند[3]. استفاده از بدترین و زجرآورترین انواع شکنجهها مانند به چارمیخ کشیدن انسانها در حکومت فرعون، زبانزد و ضرب المثل شدهبود[4]. اسراف[5] و افساد[6] و ارتکاب انواع جرم[7] وفسق و فجور[8] در میان فرعونیان، متداول بود و هیچ پرهیز و تقوایی[9] از آنها دیده نمیشد.
خودبرتربینی فرعون و اطرافیانش[10]، آنها را از مرز طغیان[11] گذر دادهبود؛ فرعون خود را خداوندگار والا [12] میخواند و رفتارهای زشت خویش را نیکو میشمارد[13]؛ قومش را به کورهراههای گمراهی رهنمون [14]میشد و مردمان تابع خود را از مسیر رشد و هدایت دور میکرد[15]. او از تمامی اسباب مردمفریبی بهره میگرفت[16] و قوم خویش را از فکر و اندیشهی درست بازمیداشت[17] و بدینسان آنها را به استخفاف میکشید[18] و اطاعتشان را میستاند. آن قوم فاسق، که با اضلال و افساد فرعونی، از صراط فطرت خود بازمانده بودند، استکبار او را میستودند و عزّت نداشتهاش را پشتیبان خود[19] میدانستند و حکومت فرعونی را در ظلم و ستم به مستضعفان یاری و همراهی میکردند.
خداوند متعال، موسی(ع) را به سوی چنین حکومتی فرستاد. با این حال، موسی (ع) به دستور پروردگار، آیاتی روشن و استوار [20]را با زبانی نرم و دلسوزانه برای فرعون و اطرافیانش بیان کرد تا شاید به مسیر حق و حقیقت[21] بازگردند. اما بیتقوایی و طغیان و خودبرتربینی فرعونیان، با آنهمه ظلم و فسق و جرمی که مرتکب میشدند، آنها را به وادی استکبار[22] کشاند تا در برابر آیات روشن الهی بایستند. فرعون و ملاء او تمام توان و کید خویش را جمع کردند[23] تا حقیقت را بپوشانند، در برابر معجز موسوی، صنعت ساحران را به میدان آوردند[24] و آنگاه که سحره به حقیقت دعوت موسی اعتراف کردند، از در تهدید [25]و تحریف[26] و جوسازی[27] وارد شدند.
موسی (ع) در برابر استکبار فرعون ، محکم و استوار ایستاد و آیات الهی را بازگوکرد، تجاهل فرعون را به رخش کشید[28] و وعدهی الهی در نابودی استکبار[29] را فریاد زد.
دستگاه استکباری فرعون برای قتل موسی(ع) [30]و به اسارت بردن دوبارهی بنیاسراییل عزم خود را جزم کرد. فرعون و لشگریان ستمکارش، با وجود آنهمه آیه و تحذیر و اِنباء، بازهم در محاسبات خود به خطا رفتند و سنتهای الهی را نادیده گرفتند[31]. فرعونیان از سر لجاجت و سرکشی[32] به دنبال موسی و قوم از بند رهیدهاش افتادند و سرانجام در میان امواج خروشان نیل به هلاکت رسیدند تا نمونهای از پایان حتمی ستمگران و مستکبران در طول تاریخ باشند[33] که تا عذاب و قهر الهی را نبینند در برابر حق سر تعظیم فرو نمیآورند[34].
با هلاکت فرعون و اطرافیانش، بساط استکباری آنها نیز برچیده شد[35] و قوم موسی(ع)، به پاداش صبر و ایستادگی خود دربرابر مستکبران، میراثدار شرق وغرب عالم گردیدند[36].
این داستان استکبار فرعون و پایان هلاکت بار اوست که در کنار ایستادگی موسی(ع) و قومش در مقابل فرعون، آیینهی عبرت و سرمشق راه ما در برابر مستکبران عالم میگردد. دستگاه استکباری دنیا، بعد از تمامی روشنگریها و بروز آیات بینات انقلاب اسلامی در جهان، هنوز هم درپی نابودی نهضت اسلامی و بازگرداندن ملت مسلمان ایران به دوران اسارتبار طاغوت است. دمزدن از مذاکره با مستکبرانی که هنوز، سودای نامحقَق نابودی نظام اسلامی را در سرمیپرورانند و در عمل و به قدر مقدورشان پیگیری میکنند، ارتجاع به گذشته است؛ گذشتهای محنتبار که با قیام امامخمینی(ره) و پیروزی نهضت اسلامیاش، پایان یافت و جای خود را به روزگاری نو از بیداری اسلامی داد. هرچند مستکبران عالم، بازهم در محاسبات خود اشتباه میکنند و تا سرحد نابودی خود و دستگاه استکباریشان، به این ستیز ظالمانه با حق، ادامه خواهند داد.
[1]- وَ إِذْ نَادَى رَبُّکَ مُوسی أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِین(شعراء10)
[2]- إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ یَسْتَحْیی نِساءَهُمْ إِنَّهُ کانَ مِنَ الْمُفْسِدینَ (قصص4)
[3]- وَ إِذْ نَجَّیْناکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ یُذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِساءَکُمْ وَ فی ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظیمٌ (بقره49)
[4]- وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتادِ (فجر10)
[5]- وَ إِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفینَ (یونس83)
[6]- ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى بِآیاتِنا إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَظَلَمُوا بِها فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدینَ (اعراف103)
[7]- ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى وَ هارُونَ إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ بِآیاتِنا فَاسْتَکْبَرُوا وَ کانُوا قَوْماً مُجْرِمینَ (یونس75)
[8]- إِلى فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فاسِقینَ (نمل12)
[9]- وَ إِذْ نَادَى رَبُّکَ مُوسىَ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِین(10)قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَ لا یَتَّقُونَ (شعراء11)
[10]- وَ کانُوا قَوْماً عالینَ (مؤمنون46) إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْضِ(قصص4) مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ کانَ عالِیاً مِنَ الْمُسْرِفینَ (دخان31)
[11]- اذْهَبْ إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى (طه24)
[12]- فَقالَ أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلى (نازعات24)
[13]- وَ کَذلِکَ زُیِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبیلِ وَ ما کَیْدُ فِرْعَوْنَ إِلاَّ فی تَبابٍ (غافر37)
[14]- وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدى (طه79)
[15]- وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشیدٍ (هود97)
[16]- وَ قالَ مُوسى رَبَّنا إِنَّکَ آتَیْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زینَةً وَ أَمْوالاً فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا رَبَّنا لِیُضِلُّوا عَنْ سَبیلِکَ (یونس88) وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ(قصص6)
[17]- وَ نادى فِرْعَوْنُ فی قَوْمِهِ قالَ یا قَوْمِ أَ لَیْسَ لی مُلْکُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْری مِنْ تَحْتی أَ فَلا تُبْصِرُونَ (زخرف51)
[18]- فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فاسِقینَ (54)
[19]- وَ قالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغالِبُونَ (شعراء44)
[20]- ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى بِآیاتِنا إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ (اعراف103) فَذانِکَ بُرْهانانِ مِنْ رَبِّکَ إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فاسِقینَ (قصص32) وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسى تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ (اسراء101)
[21]- فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى (طه44)
[22]- فَاسْتَکْبَرُوا وَ کانُوا قَوْماً عالینَ (مؤمنون46)
[23]- فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ کَیْدَهُ ثُمَّ أَتى (طه60)
[24]- وَ قالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونی بِکُلِّ ساحِرٍ عَلیمٍ (یونس79)
[25]- قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَکُمْ (اعراف123)
[26]- إِنَّ هذا لَمَکْرٌ مَکَرْتُمُوهُ فِی الْمَدینَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (اعراف123)
[27]- فَقالُوا ساحِرٌ کَذَّابٌ (غافر24) فَقالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یا مُوسى مَسْحُوراً (اسراء101) إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دینَکُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ (غافر26)
[28]- قالَ لَقَدْ عَلِمْتَ ما أَنْزَلَ هؤُلاءِ إِلاَّ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ بَصائِرَ (اسراء102)
[29]- وَ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یا فِرْعَوْنُ مَثْبُوراً (اسراء102)
[30]- وَ قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونی أَقْتُلْ مُوسى وَ لْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دینَکُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ (غافر26)
[31]- إِنَّ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما کانُوا خاطِئینَ (قصص8)
[32]- فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَ جُنُودُهُ بَغْیاً وَ عَدْواً (یونس90)
[33]- کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللَّهُ شَدیدُ الْعِقابِ (آل عمران11)
[34]- حَتَّى إِذا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ الَّذی آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائیلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ(90) آلانَ وَ قَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَ کُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ(91)فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ ءَایَةً وَ إِنَّ کَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ ءَایَاتِنَا لَغَافِلُونَ(یونس 92)
[35]- وَ دَمَّرْنا ما کانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ وَ ما کانُوا یَعْرِشُونَ (اعراف137)
[36]- وَ أَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذینَ کانُوا یُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغارِبَهَا الَّتی بارَکْنا فیها وَ تَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ الْحُسْنى عَلى بَنی إِسْرائیلَ بِما صَبَرُوا (اعراف137)