ابنخلدون در مقدمه ، تأسیس یک نهاد اجتماعی و همچنین مراحل استقرار آن را در یک منحنی صعودی ـ نزولی رسم میکند و چهار نسل تاثیر گذار را در فرآیند صعودی –نزولی حرکت این نهاد اجتماعی به تصویر میکشد. او بر این باور است که جایگاه ارجمند نسل مؤسس، در یک روند تدریجی به اعقاب او منتقل میشود، بیآنکه جانشینان رنج پیشگامان خود را احساس کنند. آنها از رنجهای پدران خود سخنها شنیدهاند، بیآنکه بتوانند سختیهای وارده بر آنها را لمس کنند.